niedziela, 21 kwietnia 2013

Czas spacerowy



Sezon wiosenno-letni rozpoczęty, a wraz z nim spacerowo. Spacerem nasze przechadzki ciężko nazwać, bo są one bardziej pchaniem wagonu po wertepach. Ja naprawdę nie wiedziałam, że my mamy takie chodniki... Trasa musi być dokładnie zaplanowana, żeby nagle człowiek nie stanął przed górą, w połowie której pada na twarz, bo w sumie jeszcze się dzieciom przyda (człowiek, nie góra).
Spacery mają też to do siebie, że Krasnale śpią w ich czasie jak susły. Nie straszne im podskoki, bujanie, trzepanie i hałas. Po powrocie jednak następuje poważny konflikt interesów podczas którego wyspane i dotlenione nie mają już ochoty spać, natomiast ich rodziciele w ilości dwóch zasypiają na stojąco. Wtedy więc następuje walka charakterów, którą za każdym razem wygrywają Ci co położeni razem ledwie osiągają metr. Tak więc my, którzy położeni razem osiągnęlibyśmy metrów ponad trzy, kompletujemy sińce pod oczami i kolekcjonujemy marzenia o przespanej nocy. To drugie osiąga jakieś szczyty szczytów, bo na wiadomość, że Zaślubiony pozostawia mnie na noc sam na sam z Krasnalami na rzecz wyszkolenia się, nie przeraziła mnie wizja samotnej doby bez pomocy, a narodziła się zazdrość, że oto On, towarzysz niedoli w doli będzie się mógł WYSPAĆ!!!!!
Spacery mają również to do siebie, że są okazją do szczegółowych obserwacji, na które wcześniej człowiek czasu nie miał biegnąc lub przejeżdżając. A to nowy dom, którego architekt albo też miał Krasnala i do projektowania zabrał się po spacerze albo budowlańcy projekt oglądali do góry nogami, a to nowy kolor elewacji wskazujący, że wybór farby został dokonany albo podczas solidnej libacji albo tam też rządzi Krasnal. Ale, może z racji wykształceniowej, największe odkrycia dokonuje się na gatunku ludzkim. Pchając wózek mieszczący Krasnali sztuk dwie mija się ludzi, których podzielić można na trzy kategorie: tych, którzy już to widzieli i raczej ich to nie rusza (5%), tych, których rusza to bardzo i nie omieszkują wskazywać wózka palcami, rzucać komentarz mniej lub bardziej pochwalny, gapiący się wprost i na bezczelnego (20%) i Ci, których rusza to najbardziej, ale udają że wcale tak nie jest , więc nadwyrężają swoje oko w kącie bocznym mijając nas i rzucając tylko ukradkowe (ich zdaniem) spojrzenia, odwracają głowę niby przypadkiem, a na ich twarzach wyczytać można chwilową pochwałę dla celibatu (reszta procentowa).  A my? Nas to nie rusza, bo albo właśnie przepchaliśmy wózek przez połowę miasta (życie w okolicach gór ma wiele zalet, ale jazda innym pojazdem niż auto odciska swoje piętno) albo jesteśmy po przegranej batalii nocnej przez co jawa miesza się ze snem. Więc wybaczcie, jeśli blog ten niebawem zacznie odznaczać się bezskładniowymi wpisami lub nowym dizajnem bez ładu i składu. Kiedy Krasnale pójdą na studia wszystko na pewno wróci do normy!
A na teraz prawda wygląda tak

11 komentarzy:

  1. "Pchanie wagonu po wertepach" - właśnie tego określenia mi brakowało! :-)))
    ....
    Pamiętam pamiętam ten kąt nachylenia niektórych uliczek w Twoim mieście, tym większy szacun, za pokonanie z wózkiem choćby i tej połowy ich długości!!
    No i gratuluję zostania samej na noc! Na tym etapie się jeszcze nie odważyłam - dopiero jak w miarę przesypiały bez jedzenia i większego wybudzania ;-)
    Ogólnie full positiv - nie patrz na ład i skład - po prostu pisz!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z tą nocą luz, najwyżej kilka postów bez ładu i składu wyprodukuję, bo na sen raczej małe szanse. Szczególnie, że jak "dobrze zasnę" to mi się dzieci mogą zapłakać na amen, bo mnie niewiele budzi.
      A z wózkami to sobie możemy wyścigi na bolidy po wertepach zrobić ;).

      Usuń
  2. Miss, nie może być źle, skoro tyle humoru bije z twojego pisania. Chyba dzieci działają na Ciebie twórczo :).
    Pozdrawiam,
    Monika

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nazwanie tego twórczością mocno łaskocze moją próżność;)

      Usuń
  3. uwielbiam Twój sposób pisania, w każdym słowie dobry humor i pozytywne nastawienie :)

    Całusy
    Basia B

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kochana, Ty tutaj? Tego się nie spodziewałam, ale jaka radość! A nastawienie poprawiają przypadkowe spacerowe spotkania :)

      Usuń
  4. Miss,rewelacja z tym wózkiem! Teraz jak zobaczę gdzieś bliźniaczy to będę się gapić na 100% :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jak ktoś się teraz będzie gapić będę się zastanawiać czy to nie Ty :)

      Usuń
  5. ha Tofik humor ci dopisuje:)
    ja pamiętam jak moja siostra na każdym wspólnym spacerze z dziećmi (ja 1 sztuka ona dubeltówka jak ty)na wstepie krzyczała "odbijamy albo zamiana" i chwytała mój wózek:)
    i wiem co znaczą manewry z dubeltową furą :DD
    ściskam Ciebie i Krasnali :)foty jakieś wrzuć :)
    dadacia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kurcze...myślisz, że odbijany przejdzie z jakąś nieznajomą?

      Usuń
    2. może się uda:DDD warto spróbować nawet jak po 2 minutach wymięknie ;)
      dadacia

      Usuń